معنی انبار شدن - جستجوی لغت در جدول جو

انبار شدن

لغت نامه دهخدا

سربار شدن

باعث زحمت شدن، بر خرج و زحمت و محنت کسی افزودن

فرهنگ فارسی عمید

انجام شدن

به پایان رسیدن، تمام شدن

فرهنگ فارسی عمید

افگار شدن

آزرده شدن، زخمی شدن

فرهنگ فارسی عمید

گرانبار شدن

(زَ بَ گُ تَ)

سنگین بار شدن. دارای بار گران گشتن: پس به بلاد عبدالقیس شد و هر عرب که آنجا یافت همه را بکشت و هرکه بجست به ریگ بادیه بمرد و کس دست فراخواسته نکرد تا گرانبار نشود. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی).
سهی سروش از غم کمان وار شد
تهی گنجش از در گرانبار شد.
اسدی (گرشاسب نامه).
شاهی که عطاهاش گران است ستوده ست
هرچند شوی زیر عطاهاش گرانبار.
ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 192).
و نیز اگر غذای بسیار بیکبار خوردطبیعت گرانبار شود و به هضم آن وفا نتواند کرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
، حامله شدن. آبستن گشتن:
گرانبار شد گوهر نازنین.
نظامی.
، مست گردیدن. سنگین شدن:
چو از باده سرشان گرانبار شد
سمن برگ هر دو چو گلنار شد.
اسدی (گرشاسب نامه).
، بارور شدن درخت و انسان و حیوان. رجوع به گرانبار شود

سنگین بار شدن. دارای بار گران گشتن: پس به بلاد عبدالقیس شد و هر عرب که آنجا یافت همه را بکشت و هرکه بجست به ریگ بادیه بمرد و کس دست فراخواسته نکرد تا گرانبار نشود. (ترجمه تاریخ طبری بلعمی).
سهی سروش از غم کمان وار شد
تهی گنجش از در گرانبار شد.
اسدی (گرشاسب نامه).
شاهی که عطاهاش گران است ستوده ست
هرچند شوی زیر عطاهاش گرانبار.
ناصرخسرو (دیوان چ تقوی ص 192).
و نیز اگر غذای بسیار بیکبار خوردطبیعت گرانبار شود و به هضم آن وفا نتواند کرد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی).
، حامله شدن. آبستن گشتن:
گرانبار شد گوهر نازنین.
نظامی.
، مست گردیدن. سنگین شدن:
چو از باده سَرْشان گرانبار شد
سمن برگ هر دو چو گلنار شد.
اسدی (گرشاسب نامه).
، بارور شدن درخت و انسان و حیوان. رجوع به گرانبار شود

لغت نامه دهخدا

انباز شدن

(مُ دَ عَ)

شریک شدن. (فرهنگ فارسی معین). شرکت. (تاج المصادر بیهقی) :
مصطفی فرمود کای اقبال جو
اندر این من می شوم انباز تو.
مولوی، تیر انداختن آموختن، تیر دادن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تیر فرا کسی دادن. (تاج المصادر بیهقی). تیر دادن بکسی تا آن را بیندازد. (از اقرب الموارد) ، رسیدن و رطب شدن خرمای درخت. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). رطب دادن نخل. (از اقرب الموارد) ، تیر غلیظ و آکنده آوردن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (آنندراج) : انبل قداحه، یعنی آورد تیرها را ستبر. (شرح قاموس)

لغت نامه دهخدا